عزیزم الان که داشتم به تلویزیون نگاه می کردم مراسم سالگرد بهجت رو نشان می داد و اونایی که از نزدیک می شناختنش راجع بهش می گفتن و از خودم خجالت کشیدم که من کجا و این آدمهای پاک کجا؟؟؟؟؟

تاثیری که روم داشت علاوه بر اینکه حواسم به اعمالم باشه به طور کلی، یاد تو افتادم و حرفی که بهت گفته بودم راجع به علاقه م نسبت به گرفتن هدایای گرانقیمت (با کمال شرمساری). نمی دانم از این همه گناه که مرتکب شدم چرا این توی ذهنم می آمد و نمی رفت. اینقدر به خاطر این حرفم پشیمانم که اشکام سرازیره. تصمیم گرفتم بیام اینجا و بهت بگم عزیزم من نمی خوام حتی توی یک مورد هم نا آگاهانه دنیوی فکر کنم و استثنا بدانم که بعنوان اثبات عشق باشه. هر چی که همسرم بهم هدیه بده بالاتر از عشق پاک و خالصانه و بی ریاش نیست و اینکه بهترین همراهمه توی مسیر خدا پرستی. تا وقتی که این دو تا رو دارم انگار همه چیز دارم و اثبات عشقت هم همراهی منه نه هدایای آنچنانی.